Februari 2013
Koude perrons – Fyra winter 2012/2013
We lezen in de krant:
Internationale reizigers stranden halverwege op koude perrons. Dat is nog het ergste: dat je halverwege ergens voor uren wordt gedumpt op een station waar de restauratie is gesloten. Reizigers staan gedwongen op een extreem onbeschutte plek. Als men erop uit is geweest om stations zo ongastvrij en ongemakkelijk mogelijk te maken, is die opzet voortreffelijk geslaagd. Wie realiseert zich dat reizigers ook mensen zijn? Wat een rot gevoel, maar straks zijn we hopelijk allemaal behaaglijk warm en veilig weer thuis. Maar dit is toch wel reden voor een parlementair Fyra-onderzoek, want dit kan toch niet! Wat een rot gevoel!
Hoeveel te meer geldt dit voor de mensen, achter onze rug die niet ettelijke uren maar vaak een onbepaald aantal maanden wezenloos moeten wachten in de opzettelijk extreem gemaakte omstandigheden, die we detentiecentra noemen of justitieel complex zoals nu in gebruik genomen op Schiphol? Daar zijn nu cellen voor 580 gedetineerden en een aanmeldcentrum voor 288 mensen in tweepersoons cellen in gebruik genomen. Spiksplinter nieuw en een mensenrechten-schande. Parlementair onderzoek is nodig!
Alle mensen zijn gelijk, alle mensen zijn kwetsbare reizigers op hun tocht door het bestaan.
Je mag mensen niet dumpen voor een niet bekend gemaakte tijd op een extreem onbeschutte plek achter ijzeren tralies. Mensenrechten! Heb Uw naaste lief als U zelf! Nederland wil in zijn buitenlands beleid terecht weer voorvechter zijn van de mensenrechten. Dat is goed.
De zelfmoord van Aleksandr Dolmatov in het Detentiecentrum Rotterdam, een paar dagen geleden, roept bij zijn moeder en bij vele anderen vragen op. Waarom werd de asielaanvraag van deze technicus van een Russische raketfabriek door de IND vlot afgewezen en niet op zijn gevoeligheid erkend? Hoe komt het overigens, dat bij alle statistische gegevens over de trage mensenstroom door de detentiecentra, geen informatie wordt gegeven over het aantal zelfmoorden en overlijdens in de detentiecentra. Terwijl het hoge gebruik van de isoleercellen, 900 maal per jaar, een zorgvuldige monitoring vergt.
Detentiecentra in Nederland hebben in de eerste helft van 2011 zo’n 450 keer vreemdelingen opgesloten in een isoleercel. Gemiddeld zaten er in deze periode 1230 mensen in de in totaal vier detentiecentra in Rotterdam, Schiphol, Zeist en Zaandam. Het gaat hierbij om vreemdelingen die niet uit zichzelf Nederland verlaten. “Maar slechts 25 procent van hen heeft ook daadwerkelijk iets op zijn kerfstok”, zegt SP-kamerlid Gesthuizen. “Daar tegenover staat dat 90 procent van hen psychische klachten heeft.”
(Trouw 23.1.13)
Samen met de wakes bij het Justitieel Complex Schiphol en het Detentiecentrum Rotterdam bepleiten wij en wel op korte termijn:
*Raadpleeg een onafhankelijk arts of psychiater voordat iemand wordt opgesloten.
*Begeleid extra kwetsbare mensen, sluit ze niet op en helemaal niet in een isoleercel.
*Maak gebruik van borgsom, garantstelling, open instellingen. Die zijn al een succes gebleken.
*Laat de deuren van de cellen 24 uur per etmaal open.
*Geef verlof tot begeleid bezoek aan terminale familieleden.
*Onttrek de detentiecentra aan de werking van de Penitentiaire Beginselenwet.
*Laten we zelf in eigen land de mensenrechten respecteren, ook wat onze ongedocumenteerden aangaat. Daarvoor blijven wij samen opkomen.